Ondernemen, en misschien sowieso wel het leven, is uitproberen, durven en doen. Jezelf toestaan om vol enthousiasme een nieuwe weg in te slaan en vervolgens ook durven toegeven dat het de verkeerde weg was.
Toen het idee bij mij binnenkwam om mezelf te ontwikkelen tot coach special voor de queer community kwamen er lichtjes in mijn ogen. Mijn hart ging sneller kloppen bij de gedachte om queer personen te helpen bij het ontwikkelen van hun identiteit. Vol enthousiasme kondigde ik mijn onderzoek aan en plande ik afspraken in met diverse personen om over identiteit en queer zijn te praten. Vier prachtige gesprekken volgden. Waarin ik leerde over schaamte, het belang van representatie, hoe eng en ook hoe bevrijdend het kan zijn om volledig uit te komen voor wie je bent.
Ik leerde ook over het activisme dat bijna onlosmakelijk verbonden is aan het niet hetero of cisgender zijn. Wat eigenlijk verbonden is met alle gemarginaliseerde groepen. Of je het nu wilt of niet, je eigen handelen, je eigen ‘zijn’ representeert de hele groep. Een verantwoordelijkheid en een druk die witte hetero cismannen in onze heteronormatieve samenleving nooit zullen voelen. Ja, tenzij ze op een andere wijze behoren tot een gemarginaliseerde groep.
Ik ging ook nadenken over mijn eigen queer zijn. Hoewel ik me sinds een paar jaar niet meer volledig identificeer als heteroseksueel bleef de vraag terugkomen: ben ik wel queer genoeg? Ik heb niet de ervaringen die ALLE queer personen en stellen wel hebben meegemaakt. Het naroepen, het uitschelden, de stereotypering en in veel gevallen geweld en bedreiging om wie je bent. De worsteling met je identiteit omdat het in sommige gevallen gevaarlijk is om jezelf te zijn.
Deze ervaringen gaan veel dieper en kan je denk ik nooit echt begrijpen als je het niet zelf meegemaakt hebt. Op deze paarse vrijdag kom ik dus uit de kast als niet de juiste persoon om queer personen te coachen met het ontwikkelen van hun identiteit. Queer personen zijn altijd welkom bij mij en ik kan ze op heel veel andere vlakken net zo goed helpen als alle andere mensen. Maar ik ben niet de aangewezen persoon om midden in de community te gaan staan en te zeggen: Ik ben de coach die jullie zoeken!
De coaching die ik wil bieden moet ik dichter bij mijzelf zoeken. Uit mijn eigen ervaring en kennis kan ik zelfverzekerd opstaan en zeggen: hier ben ik.
Ik stop daarom met het onderzoek naar queer identiteit en ga me richten op onderwerpen die dichter bij mijzelf liggen. Zoals het terugvinden van je identiteit na een scheiding en de kracht en vrijheid die dat kan opleveren.